De laatste tijd verschijnen opmerkelijk veel voorbeelden in het nieuws van de grote afhankelijkheid van toeleveranciers. Seizoen- en evenementgebonden producten kwamen te laat aan als gevolg van het stranden van het containerschip Ever Given in het Suezkanaal. Nieuwe auto’s konden niet worden afgebouwd door chiptekorten. Een nieuwe fiets kopen? Over een halfjaar bent u weer aan de beurt, want dan (pas) is de benodigde voorraad onderdelen weer op peil. Het zandtekort wordt nog eens versterkt door de productie van vaccinflesjes.
In het Verenigd Koninkrijk kon McDonalds geen milkshakes meer verkopen vanwege een tekort aan vrachtwagenchauffeurs. Datzelfde tekort leidt er toe dat de bevoorrading van tankstations stagneert. Gevolg is dat mensen massaal brandstof zijn gaan ‘hamsteren’. Dan is er natuurlijk ook de mogelijkheid dat een toeleverancier failliet gaat. Welke gevolgen kan dit hebben en heeft u hier goed zicht op?
Voor sommige organisaties geldt dat het grootste deel van het inkoopvolume geleverd wordt door een (zeer) beperkt aantal leveranciers. De afhankelijkheid van die leveranciers is daarmee groot. Fluctuaties in beschikbaarheid, levertijd, prijs en kwaliteit van de bij die leveranciers afgenomen goederen en diensten kunnen daardoor direct van invloed zijn op de eigen bedrijfsvoering.
Het loont dan ook om een analyse te maken van de afhankelijkheid van leveranciers. Een dergelijke analyse kan bijvoorbeeld worden gemaakt op grond van de crediteurenadministratie. Breng op basis van de crediteurenadministratie per leverancier onder meer het inkoopvolume, het aantal facturen, en de frequentie van facturen in kaart. Op deze manier ontstaat al een eerste beeld van de leveranciers met wie een intensieve relatie bestaat.
Maar ook een inventarisatie van de leveranciers die uitsluitend betrokken zijn bij de primaire bedrijfsprocessen levert bruikbare inzichten op. Zijn er leveranciers die exclusief verantwoordelijk zijn voor de levering van cruciale onderdelen of diensten? Dan is het het overwegen waard om een tweede leverancier te zoeken die deze cruciale onderdelen of diensten ook kan leveren.
Ook is het lonend om bij het aangaan van een relatie met leveranciers een screening van die leverancier uit te (laten) voeren. Zijn er wellicht signalen die het risico dat die leverancier niet kan waarmaken wat wordt beloofd (groot) aanwezig is? Er zijn verschillende hulpmiddelen beschikbaar waarmee ook gezocht kan worden op zogenoemde ‘bad press’ van partijen.
Het inventariseren van risico’s ten aanzien van de leveringszekerheid van leveranciers kan onderdeel zijn van Supplier Relationship Management (SRM). Daarnaast kan het monitoren van de naleving van afspraken met leveranciers of het toetsen van de kwaliteit van de geleverde goederen en diensten ook onderdeel zijn van SRM.
Het doel van het inventariseren van de risico’s is het voorkomen van verstoring van de eigen bedrijfsvoering. In het geval van de Ever Given was verstoring van de bedrijfsvoering van partijen die afhankelijk waren van de goederen op de Ever Given wellicht niet te vermijden. En bij grote vraagstukken als een tekort aan vrachtwagenchauffeurs of een tekort aan chips is het ook lastig om hierop te anticiperen. In veel gevallen kan actieve monitoring van leveranciers er echter wel voor zorgen dat de continuïteit van de eigen bedrijfsvoering niet in het geding komt als de continuïteit van een leverancier wel in het geding is.
Wilt u meer informatie? Of wilt u meer weten over de mogelijkheden voor uw organisatie om het risico van kritieke toeleveranciers te beperken? Kijk dan op de website van EBBEN. Of neem contact op met één van onze specialisten:
